Faktoria - Bałtycki Park Kulturowy
W przeszłości Pruszcz Gdański znajdował się nad jeziorem lagunowym, gwarantującym bezpośrednie połączenie z morzem. Tym samym obszar ten stanowił jeden z końcowych punktów na szlaku łączącym bursztynonośne wybrzeża Bałtyku z terenami Cesarstwa Rzymskiego. Położenie nad ówczesnym jeziorem wpływało zarówno na rozwój kontaktów handlowych, jak i wzbogacało dietę mieszkańców w produkty pochodzenia morskiego. Poza czynnikami hydrologicznymi na rozwój osadnictwa wpłynęło korzystne nizinne ukształtowanie terenu, a także znajdujące się tu żyzne gleby pogranicza Żuław Wiślanych z Pobrzeżem Wschodniopomorskim. Pomiędzy II w. p.n.e. a V w. n.e. obszar dzisiejszego Pruszcza Gdańskiego, a także jego najbliższa okolica, stanowiły jeden z najbardziej znaczących kompleksów osadniczych Pomorza. Odnajdywane relikty zabudowy oraz nekropolie, podkreślają jak silnie rozwinięta gospodarczo i społecznie była ludność zamieszkująca ten teren, utożsamiana kolejno z kulturami oksywską i wielbarską. Okolice Pruszcza były istotnym centrum handlu prowincjonalnego jak i dalekosiężnego. Dzięki archeologicznej analizie licznych i wielkościowo obszernych cmentarzysk, wiadomo, że region ten charakteryzował się bardzo gęstym zaludnieniem. Liczne znaleziska monet, a także towary i przedmioty importowane z terenu Imperium Romanum odnajdywane na terenie Pruszcza, wskazują na znacząca rolę kontaktów handlowych, łączącą się z pokaźną ilością dóbr jakie mieli do zaoferowania przybyszom tutejsi mieszkańcy. Dodatkowo o wysokim poziomie społeczeństwa świadczą bardzo bogato wyposażone groby.