Pałac Biskupi w Nysie

• Opolskie
• Nysa
• Klasy I-III
• Klasy IV-VII
• Gimnazjum II-III
• Szkoły Średnie
• Domy
• Muzea
• Pałace
• 1 dzień

Budowę pałacu zaplanował i prawdopodobnie rozpoczął około 1620 roku biskup Karol. Nie jest to do końca pewne, bowiem biskup wkrótce zmarł, oraz później trwała wojna 30 letnia. Przyjmuje się, że około 1660 roku rozpoczęto pierwszy etap budowy pałacu, który zakończono w 1680r. Z tego okresu pochodzą trzy wczesnobarokowe skrzydła pałacu i prawdopodobnie tak miał on ostatecznie wyglądać. W późniejszym czasie jednak powstało czwarte skrzydło (od ul. Bpa. Jarosława) z przelotową sienią, które zostało ukończone w 1729r. przez biskupa Ludwika von Neuburg. Autorem tej części był jezuita K. Tausch a budowniczym Michał Klein (po jego śmierci kończył F. Hammerschmidt). Zmiana koncepcji i wybudowanie czwartego skrzydła spowodowane było prawdopodobnie chęcią podniesienia prestiżu oraz konkretnych potrzeb. Czwarte skrzydło zamykające czworobok jest nieco inne. Różnicę widać  wyraźnie wewnątrz, gdzie przestronne sale poprzedzone są kilkumetrowej szerokości korytarzem. To skrzydło jest dwukrotnie szersze od pozostałych. Na zewnątrz wczesnobarokowa część trzech skrzydeł różni się także od późnobarokowej czwartej części... W nim na zewnętrznej elewacji umieszczono dwa bogato ozdobione portale. Jeden mieści tylko okno a drugi prowadzi przez przelotowa sień na niewielki dziedziniec wewnętrzny, gdzie można zobaczyć trzy zegary słoneczne. Z sieni reprezentacyjna klatka schodowa prowadzi na piętro gdzie znajduje się wspomniany szeroki korytarz oraz  przestronne sale, amfiladowo obiegające pałac. Zniszczenia w czasie ostatniej wojny spowodowały, że z pierwotnego wystroju zachowały się tylko portale w głównej klatce schodowej oraz kilka niezwykłej urody kominków. Na drugim piętrze znajduje się przepiękny podwójny kominek. Z jednej strony ściany, na tle rozpostartej kotary, podtrzymywanej przez putta, ozdobiony bogatą dekoracją umieszczono kartusz herbowy. Na drugiej stronie zwieńczenie tworzy owalna płycina otoczona akantem i zwieńczona girlandą.