Pałac Marianny Orańskiej
Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim wraz z otaczającym go parkiem powstał w XIX wieku. Choć po zakończeniu II wojny światowej przez wiele lat niszczał, niedawno ponownie stał się architektoniczną wizytówką tej niewielkiej miejscowości.
Marianna Orańska była księżniczką niderlandzką, córką króla Niderlandów Wilhelma I Orańskiego i jego pierwszej żony Fryderyki Luizy Pruskiej. W 1838 roku po raz pierwszy odwiedziła ona Kamieniec Ząbkowicki, który odziedziczyła w spadku po swojej matce. Marianna postanowiła wybudować na terenie miejscowości letnią rezydencję, której projekt w tym samym roku przygotował dla niej architekt Karl Friedrich Schinkel.
Budowa pałacu w Kamieńcu rozpoczęła się wiosną 1839 roku. Pracami kierował młody i niezwykle uzdolniony Ferdynand Martius, zaangażowany do pomocy przez Karla Schinkela. Po kilku miesiącach ukończone zostały mury parteru, wszystkie filary, kolumny w komnatach oraz kawałek muru otaczającego przyszłą rezydencję.
W 1848 roku budowa została jednak wstrzymana z powodu rozstania Marianny z księciem pruskim Albrechtem. Ich małżeństwo nie należało do udanych. Marianna nie pasowała do surowego ceremoniału pruskiego dworu, a swoją inteligencją i obyciem przewyższała męża, który coraz częściej dopuszczał się zdrady. Co więcej, Marianna sama miała wdać się w romans z masztalerzem Johannem von Rossumem, z którym spodziewała się dziecka, przez co rozwód przebiegał w atmosferze skandalu.